سنگهایی به قدرت بمب اتمی هیروشیما سوغات ماموریت ناسا!
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۱۹۵۸۰
دانشمندان «دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس» معتقدند که سنگهای جدا شده از قمر «دیمورفوس» که سال گذشته ناسا یک فضاپیما را به آن اصابت داد، هر یک به اندازه بمب اتمی هیروشیما قدرت دارند و مرگبار هستند.
به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از دیلی میل، اولین ماموریت دفاع سیارهای ناسا در سال گذشته، به طور تصادفی تعداد زیادی از سنگهای فضایی را از قمر دیمورفوس جدا و در فضا معلق کرد که به اندازه انفجار هیروشیما مرگبار تخمین زده شدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دانشمندان «دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس»(UCLA) در پژوهش ماه گذشته خود، ۳۷ سنگ به عرض ۲۲ فوت را شناسایی کردند که پس از برخورد فضاپیمای ناسا به قمر «دیمورفوس»(Dimorphos) از سطح آن جدا شدند.
بیشتر بخوانید:
کشف دنبالهای از سنگ در دادههای «تلسکوپ فضایی هابل»
این ماموریت که به عنوان «آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه» یا «دارت»(DART) شناخته میشود، با این هدف انجام شد که در صورت حرکت کردن یک سیارک به سمت زمین و احتمال برخورد، آن را از مدار خود خارج کند.
ناسا دارت را در سال ۲۰۲۲ پرتاب کرد تا دیمورفوس را که به دور سیارک «دیدیموس»(Didymos) میچرخید، از مدار آن خارج کند. در ۲۶ سپتامبر، فضاپیمای دارت با سرعت ۱۵ هزار مایل در ساعت به سمت دیمورفوس اوج گرفت و مدار آن از ۱۱ ساعت و ۵۵ دقیقه به ۱۱ ساعت و ۲۳ دقیقه پس از برخورد رسید.
ماموریت دارت که در نهایت موفقیتآمیز بود، اکنون به عنوان راهی برای محافظت از سیاره ما در برابر برخورد فاجعهبار یک سیارک معرفی میشود.
بیشتر بخوانید:
فضاپیمای ناسا خود را به سیارک "دیمورفوس" کوبید
اگرچه آزمایش، موفقیتآمیز بود اما پیامدهای ناخواستهای را به همراه داشت. این گروه پژوهشی در یک بیانیه مطبوعاتی جدید گفتند: سنگهای کوچکتر که در فضا پراکنده میشوند، میتوانند مشکلات خود را ایجاد کنند.
به گفته این گروه پژوهشی، حتی اگر یک سنگ به اندازه ۱۵ فوت با زمین برخورد کند، به اندازه بمب اتمی که در جریان جنگ جهانی دوم روی هیروشیما پرتاب شد، انرژی خواهد داشت.
این گروه پژوهشی، سنگهای فضایی را به اَبَرترکشهایی تشبیه کردند که با سرعت ۱۳ هزار مایل در ساعت در فضا پرواز میکنند.
اگرچه هیچ کدام از این سنگها در مسیر برخورد با زمین نیستند اما دانشمندان نگران هستند که طوفان سنگی ناشی از انحراف سیارک بتواند با همان سرعتی که سیارک در حال حرکت بوده است، به سیاره ما برخورد کند و آسیبهای بزرگی را به همراه داشته باشد.
«دیوید جویت»(David Jewitt) ستارهشناس دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس و سرپرست این پروژه گفت: از آنجا که سنگهای بزرگ اساسا سرعت سیارک مورد نظر را دارند، میتوانند آسیب ناشی از آن را نیز به همراه داشته باشند.
جویت خاطرنشان کرد که با توجه به سرعت بالای یک برخورد معمولی، اگر یک سنگ ۱۵ فوتی با زمین برخورد کند، به اندازه بمب اتم پرتابشده روی هیروشیما انرژی خواهد داشت.
دیمورفوس هرگز تهدیدی برای زمین نبود اما توسط ناسا به عنوان هدف آزمایشی انتخاب شد زیرا شش میلیون مایل از سیاره ما فاصله دارد. این قمر به اندازهای نزدیک بود که مورد توجه باشد اما به اندازهای هم دور بود که پیامدهای ناخواسته ذکرشده در پژوهش دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس را نداشته باشد.
این گروه پژوهشی با تجزیهوتحلیل تصاویر «تلسکوپ فضایی هابل» ناسا در دسامبر ۲۰۲۲ دریافتند که ۳۷ سنگ از سطح دیمورفوس جدا شدهاند. این پژوهش که در «Astrophysical Journal Letters» به چاپ رسید، نشان داد که سنگها احتمالا در اثر ضربه از سطح قمر جدا شدهاند.
عکسی که تنها دو ثانیه پیش از برخورد دارت از نمای نزدیک گرفته شده است، تعداد مشابهی از سنگها را روی سطح دیمورفوس نشان میدهد که با اندازهها و شکلهای مشابه در عکس تلسکوپ فضایی هابل مطابقت دارند.
سنگهایی که دانشمندان آنها را مطالعه کردند، از کمنورترین اجرام دیدهشده در منظومه شمسی هستند که به لطف تلسکوپ قوی هابل، با جزئیات مشاهده شدند.
جویت گفت: اگر سنگها را در رصدهای آتی هابل دنبال کنیم، ممکن است دادههای کافی را برای تعیین کردن مسیر دقیق آنها به دست بیاوریم. سپس خواهیم دید که آنها در کدام جهت از روی سطح پرتاب شدهاند و نحوه پرتاب آنها را به صورت دقیق مشخص خواهیم کرد.
این گروه پژوهشی باور دارند که سنگها از محل برخورد به بیرون پرتاب شدهاند یا با لرزشهای بعدی از روی سطح افتادهاند.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: ماموریت دارت ، سیارک دیمورفوس
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: ماموریت دارت سیارک دیمورفوس دانشگاه کالیفرنیا گروه پژوهشی سنگ ها لس آنجلس شده اند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۱۹۵۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا برای طوفانهای شدید خورشیدی در مریخ آماده میشود
دو فضاپیمای ناسا توجه ویژهای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه میکنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریتهای آینده به سیاره سرخ آماده کنند.
به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدانهای مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه میکند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکههای خورشیدی روی سطح خورشید افزایش مییابد و شعلههای خورشیدی و پرتابهای جرمی تاجی ایجاد میکند که جریانهای قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا میفرستد.
به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفانهای خورشیدی محافظت میکند، مریخ از این محافظها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدتها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیبپذیرتر است.
بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخنورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ میآیند، متحد میشوند.
شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیهای گفت: برای انسانها و داراییهای روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که میتوانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.
هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ میرسند و میزان انرژی آنها را مطالعه میکنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ میرسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکولهای مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازهگیری میکند، که از این طریق محققان میتوانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.
دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD میگوید: شما میتوانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساستر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، میرسد.
ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار میکنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخنورد هشدار داده میشود که به دنبال تغییرات در دادههای RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیمهای فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش مییابد فراهم میکند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیبپذیر را خاموش کنند.
بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطهای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار میگیرد، ایجاد میشود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، میتواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخزده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.
مقامات ناسا در این بیانیه میگویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطبها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.
آنها افزودند: دانشمندان نمیدانند که آیا طوفانهای گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک میکنند و آن را در بالای سیاره بالا میبرند و در آن جا جو در طی طوفانهای خورشیدی از بین میرود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچهها و رودخانهها به سیارهای تقریبا بیآب تبدیل شده است.
انتهای پیام